कोणी कितीही महान असला, तरी सामाजिक बांधिलकीशी त्याने जाणूनबुजून केलेला द्रोह दुर्लक्षित करून चालत नाही. नुकताच मरण पावलेला पाश्चात्त्य जगतातील विकृत पॉप गायक मायकेल जॅक्सन याच्या बाबतीही हा नियम तंतोतंत लागू पडतो. पूर्वी केवळ वेशभूषा आणि केशभूषा यांवरून विकृत वाटणार्या जॅक्सनची खरी मनोविकृती जगासमोर आली ती त्याने लहान मुलांशी केलेल्या गैरवर्तनांच्या प्रकारामुळे ! उंच इमारतीच्या सज्जात स्वत:च्या मुलाला उलटे धरून झोके देणे, दोन वर्षांत दोन विवाह करणे, असे चाळे करून त्याने सामाजिक बांधिलकीला सुरुंग लावला !
कर्णकर्कश पाश्चात्त्य संगीताच्या तालावर जॅक्सनचे किंचाळणे (म्हणजेच गाणे म्हणणे), तेही इंग्रजीतून, हे खरोखरंच किती जणांना कितपत कळणारे आहे, हाही एक प्रश्नच आहे! जॅक्सनच्या चाहत्या भारतियांना भारताच्या शास्त्रीय संगीताची कितपत ओळख आहे, हे पहाणे म्हणजे एक संशोधन असेल ! `गाढवाला गुळाची चव काय' म्हणतात ना...! एकीकडे भारतीय शास्त्रीय संगीताचा अभ्यास आज जगभर होत असतांना दुसरीकडे सतत झिंगणार्या माणसाचे संगीत भारतातीलच लोकांचे आवडते बनणे, हे दुर्दैवी आहे. अर्थात `जेथे पिकते तेथे विकले जात नाही', ही म्हण भारतात सर्वच क्षेत्रांत लागू पडते. असो ! जॅक्सनसारख्या विकृत माणसांना हल्लीच्या भाषेतील `आयडॉल' बनवणे समाजाला घातक कि उपयुक्त, त्याचे लहान मुले, महाविद्यालयीन तरुण वर्ग यांच्यावर कोणते परिणाम होतील, आधीच भरकटलेले तरुण चंगळवादाकडे वळतील कि सामाजिक बांधिलकीकडे, आदी अनेक प्रश्नांची उत्तरे भारतात त्याचा उदोउदो करणार्यांनी द्यावयास हवीत. अन्यथा उद्या चुकीचे वागणार्यांविषयी `त्यांचे अवगुण कशाला बघता ?', असा प्रश्न विचारला जाऊन अशी माणसे (उदा: क्रूर असा अँडॉल्फ हिटलर हा `हुशार' म्हणून, जगातील सर्वांत मोठे आक्रमण करूनही कोणाच्याच हाती न लागलेला ओसामा बिन लादेन `बुद्धीवान' म्हणून, तर उभी हयात भारताविरुद्ध जिहादी युद्धाची मनीषा बाळगणारे परवेझ मुशर्रफ हे `जिगरबाज' म्हणून) उद्याचे `आयडॉल' बनतील, ही गोष्ट लक्षात घेतली पाहिजे. असो. तूर्त तरी जॅक्सनचा मृत्यू म्हणजे एका विकृतीचा अंत, असे म्हटल्यास गैर नाही.